Co to jest NASCAR?
NASCAR to w skrócie Narodowa Organizacja Wyścigów Samochodów Seryjnych. Zrzesza ona dziesiątki serii wyścigowych rozgrywających się w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, a nawet w Europie.
Kto stworzył NASCAR?
Fundamenty zbudował Bill France Sr., który w 1948 roku zebrał kierowców, promotorów i właścicieli obiektów, aby usankcjonować, to co znamy dzisiaj. Rodzina France do dzisiaj odgrywa kluczową w strukturach NASCAR.
Skąd wziął się pomysł na NASCAR?
Idea samych wyścigów wywodzi się jeszcze z czasów amerykańskiej prohibicji. Wówczas grupa ludzi szmuglowała alkohol swoimi podrasowanymi samochodami, często uciekając policji. Gdy prohibicja została zniesiona, ludzie głodni szybkiej jazdy zaczęli rywalizować między sobą.
Dlaczego tor w NASCAR jest owalny?
Niektóre wyścigi odbywały się na torach wyścigów konnych — stąd idea toru owalnego. Z biegiem czasu powstawały tory o nawierzchni gruntowej.
Czym jest Sprint Cup?
Czołową serią organizowaną przez NASCAR jest Sprint Cup. To ona leży na samym szczycie i to w niej ścigają się najlepsi z najlepszych. Jej wyścigi odbywają się co roku od lutego do listopada, a w każdym z nich udział bierze około 40 kierowców.
Ile jest wyścigów w sezonie?
W kalendarzu NASCAR Sprint Cup znajduje się 36 wyścigów, w których kierowcy walczą o punkty oraz kilka wyścigów niepunktowanych.
Ile jest torów?
Torów jest 23. Oznacza to, że na większości torów odbywają się dwa wyścigi rocznie. Większość obiektów to tory owalne.
Jakie są rodzaje torów?
Superspeedwaye to tory o długości przekraczającej 2 mile i dużych nachyleniach zakrętów. Są to Daytona i Talladega. Tory o długości najczęściej 1.5-mili nazywane są speedwayami. Te obiekty różnią się od siebie promieniem zakrętów, kształtem przedniej prostej, nachyleniami zakrętów oraz nawierzchnią. Kolejną grupą są short tracki, a więc tory o długości okrążenia poniżej 1 mili. Ta grupa także jest mocno zróżnicowana. Są w niej tory niemalże płaskie, a także takie, których nachylenie przekracza 30 stopni. Są też tory drogowe: Watkins Glen, gdzie przed laty odbywały się wyścigi Formuły 1, a także Sonoma Raceway – tor dobrze znany kibicom serii IndyCar. Istnieją także obiekty, które stosunkowo ciężko sklasyfikować w jakiejkolwiek grupie, jak choćby legendarny tor w Indianapolis, a także “trójkątny” Pocono Raceway.
O jakich porach odbywają się wyścigi?
Wiele wyścigów odbywa się przy sztucznym świetle. Często zdarza się, że tory pojawiające się w kalendarzu dwukrotnie organizują wyścigi nocne i dzienne.
Co oznaczają liczby w nazwach wyścigów?
W nazwie każdego wyścigu NASCAR pojawia się liczba, która oznacza długość zmagań. Uzależniona jest ona od czasu, w jakim kierowcy pokonują jedno okrążenie i ogólnej szybkości danego obiektu. Na najdłuższych torach przeciętny wyścig ma od 400 do 500 mil i właśnie to oznacza ta liczba. Na torach krótszych dystans ten jest również mniejszy, ale kierowcy pokonują równą liczbę na przykład 500 okrążeń. W niektórych przypadkach, jak na torze w Phoenix lub drogowym Watkins Glen, dystans liczony jest w kilometrach.
Jakie samochody biorą udział w wyścigach?
W Sprint Cup Series wykorzystuje się budowane od podstaw samochody wyścigowe, które mają reprezentować realne modele samochodów seryjnych obecnych na amerykańskim rynku. Przed laty ścigano się wtedy niemalże drogowymi samochodami prosto z salonów, które były dostosowywane do potrzeb wyścigów. Teraz wozy te buduje się od podstaw, według zasad ściśle określonych w regulaminie serii.
W Sprint Cup Series możemy spotkać trzy modele pojazdów: Chevroleta SS, Forda Fusion i Toyotę Camry. Samochody mogą różnić się od siebie budową nosa i bocznymi przetłoczeniami, pozostałe elementy są identyczne dla każdej z marek. Samochody napędzane są 8-cylindrowymi silnikami o pojemności 5,8 litra o mocy przekraczającej 725 koni mechanicznych. Każdy zespół buduje własne silniki, jednak ich kluczowe parametry muszą być identyczne. Minimalna waga pojazdu wraz z kierowcą i paliwem nie może być niższa niż 1576 kg.
Jakie są zasady wyścigów Nascar?
Przez pierwsze 26 wyścigów sezonu trwa tak zwana faza zasadnicza, w której kierowcy walczą o punkty i zwycięstwa. Po tym czasie, na 10 wyścigów przed końcem sezonu, wszyscy kierowcy, którzy wywalczyli przynajmniej jedno zwycięstwo i brali udział we wszystkich wyścigach fazy zasadniczej, wchodzą do fazy “The Chase”.
Do fazy tej według zasad wchodzi szesnastu kierowców, dlatego, jeżeli w fazie zasadniczej nie było aż tylu zwycięzców, dobiera się kierowców bez zwycięstw, którzy zajmują najwyższe miejsca w klasyfikacji generalnej. Ta szesnastka w ostatnich 10 wyścigach będzie mogła walczyć o mistrzostwo serii.
Oczywiście w każdym z tych wyścigów startują także kierowcy, którzy nie załapali się do Top 16, jednak oni nie będą mogli walczyć już o mistrzostwo. Punkty zdobyte przez kierowców z czołowej szesnastki są ustalane na jednakowym poziomie i rozpoczynają oni walkę o mistrzostwo.
Po pierwszych trzech wyścigach The Chase z walki odpada czterech kierowców, którzy zajmują najniższe miejsca w klasyfikacji pierwszej szesnastki i nie zwyciężyli w żadnym z tych trzech wyścigów; zwycięstwo zapewnia natychmiastowy awans do kolejnej fazy. Po tych trzech wyścigach punkty pozostałej dwunastki ponownie są wyrównywane.
Sytuacja ta ponawia się jeszcze po 6 i 9 wyścigach The Chase. W walce pozostaje wtedy 8 i finalnie 4 kierowców. Właśnie ta czołowa czwórka podczas ostatniego wyścigu sezonu ma szansę na walkę o mistrzostwo.
Najlepszy kierowca z tej czwórki, czyli ten, który ostatni wyścig ukończy na najwyższej pozycji, zdobywa mistrzostwo NASCAR Sprint Cup Series. Taki system zapewnia nieustanną walkę w ostatnich dziesięciu wyścigach sezonu, z racji presji utraty szans na mistrzostwo.
Co to jest „Lucky Dog”?
Podczas każdego okresu neutralizacji, pierwszy kierowca ze stratą jednego okrążenia do lidera, ma prawo wyprzedzić lidera i odrobić tę stratę. Podobne prawo przysługuje zdublowanym kierowcom, którzy podczas neutralizacji nie odwiedzili w boksach swoich mechaników, a lider wyścigu zrobił to.
A co, jeśli na torze będzie miał miejsce wypadek?
Jeżeli w ostatnich okrążeniach wyścigu na torze wydarzy się wypadek, który wywołuje okres neutralizacji, wyścig jest nieznacznie przedłużany, aby móc rozegrać finisz w normalnych warunkach. Przy pierwszej próbie wznowienia wyścigu, aby wznowienie to mogło uznać za skuteczne, lider musi minąć tak zwaną “overtime line”. Jeżeli tak się stanie, wyścig zostaje poprawnie wznowion, i kończy go flagą w szachownicę niecałe dwa okrążenia później, lub wcześniejsza neutralizacja w razie jakiegoś wypadku. Jeżeli lider nie minie “overtime line”, a na torze wydarzy się jakiś wypadek, próba wznowienia uznawana jest za nieskuteczną i po uprzątnięciu toru podejmuje się kolejną próbę zakończenia wyścigu pod zieloną flagą.
